Πως ξεκίνησε το τεστ δυσανεξία;
Ποια είναι η ιστρορία του τεστ δυσανεξίας;
“ …εκείνο που αποτελεί τροφή για κάποιον, μπορεί να είναι το δηλητήριο κάποιου άλλου.”
…αναφέρει στο πρώτο ήμισυ του τελευταίου αιώνα προ Χριστού, ο Ρωμαίος ποιητής και φιλόσοφος Τίτος Λουκρήτιος Κάρος (98-94 π.Χ. – 55-53 π.Χ. ) στο ποίημα του με τίτλο “Περί της Φύσεως των Πραγμάτων” επιβεβαιώνοντας έτσι την άποψη ότι οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις στα τρόφιμα ήταν γνωστές στους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους.
Τεστ Δυσανεξίας Ιστορία της Τροφικής Δυσανεξίας
Η ιστορία της Τροφικής Δυσανεξίας όμως ξεκινάει πολύ πιο πριν, από το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, τον Αδάμ και την Εύα που είχαν στη διάθεση τους : ” κάθε φυτό που έκανε σπόρους…κάθε δένδρο με καρπούς που περιείχαν σπόρους…κάθε δένδρο που ήταν ευχάριστο στην όψη και καλό για την τροφή”( Γένεση 1:3 ).
Κάνεις δεν γνωρίζει πότε και που εκδηλώθηκαν για πρώτη φορά ανεπιθύμητες αντιδράσεις κατά την κατανάλωση κάποιου τροφίμου ή συστατικού τροφίμου. Οι πρώτες αναφορές γίνονται από τα χρόνια του πατέρα της σύγχρονης ιατρικής Ιπποκράτη (Κως 460 π.Χ – Λάρισα 377 π.Χ) στην περίφημη “Συλλογή” που αφορούν το τυρί και το κρασί. Από τότε έγινε γνωστό αυτό που συνήθιζε να λέει, ότι ” Η Τροφή σου είναι το Φάρμακο σου και το Φάρμακο σου είναι η Τροφή σου”. Στη σύγχρονη εποχή η σημασία της Τροφικής Δυσανεξίας αναγνωρίστηκε από σημαντικούς επιστήμονες. Στις αρχές του 20 ου αιώνα υπάρχει πληθώρα ιατρικών συγγραμμάτων που επιβεβαιώνουν το γεγονός οτι φαινομενικά ‘αθώα’ τρόφιμα μπορούν να διαταράξουν την υγεία μας μέχρι και να προκαλέσουν την εμφάνιση διαφόρων παθήσεων.
Το 1901, ο Hamburger δημοσίευσε την πρώτη περίπτωση Τροφικής Δυσανεξίας στο αγελαδινό γάλα. Το 1905 , ο Αυστραλός ιατρός Dr. Francis Hare δημοσίευσε το 1000 σελίδων σύγγραμμα του με τίτλο “The Food Factor in Disease”, όπου ύστερα από παρατηρήσεις που έκανε αναφέρει ότι η ημικρανία εμφανιζόταν συχνότερα σε άτομα που ακολουθούσαν ειδικές δίαιτες στις οποίες απέκλειαν τα λίπη αλλά ,τους υδατάνθρακες και τα σάκχαρα από την διατροφή τους.
O Dr. Hare κατάφερε να συνδέσει την Τροφική Δυσανεξία με την εμφάνιση πολλών παθήσεων μέσα στις οποίες ήταν η δυσπεψία, η ημικρανία και ο πονοκέφαλος, η υπέρταση, το έκζεμα, οι χρόνιες φλεγμονές και πολλές άλλες εκφυλιστικές ασθένειες.
Το 1931 ακολούθησε άλλη μια δημοσίευση από τον Dr. Albert Rowe ο οποίος καταφέρνει να συνδέσει την Δυσανεξία με μια σειρά από συμπτώματα τα οποία μπορούν να επηρεάσουν οποιοδήποτε μέρος του ανθρώπινου σώματος αλλά το πιο σημαντικό για την εποχή εκείνη ήταν η αναφορά ότι η Δυσανεξία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Ο γιος του ακολουθώντας το έργο του διεξάγει έρευνα σε 508 κατοίκους του Κλόβερ της Βιρτζίνια και το 1934 δημοσιεύει ότι το 60% του χωριού υποφέρει από ευαισθησίες από το οποίο το 62,2% είναι κυρίως από την τροφή.
Στη συνέχεια είχαμε ίσως την πιο σημαντική συσχέτιση της Τροφικής Δυσανεξίας με την Παχυσαρκία αφού ο Dr. Arthur Coca στο βιβλίο του Familial Non Reaginic Food Allergy ,το οποίο δημοσιεύτηκε σε 3 εκδόσεις( 1942, 1945 και 1953), παρατηρεί ότι η κατανάλωσης Δυσανεκτικών Τροφών φέρει αλλαγές στη πίεση του ανθρώπινου σώματος. Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στην άμεση συσχέτιση της Τροφικής Δυσανεξίας με πόνους στη μέση, υψηλή πίεση, κατάθλιψη, ημικρανίες, χρόνια κόπωση, Παχυσαρκία κ.α.
Στα επόμενα χρόνια ακολούθησαν εκατοντάδες έρευνες υποδεικνύοντας την σοβαρότητα της Τροφικής Δυσανεξίας καθώς και την σύνδεσης της με μια σειρά από ασθένειες που επηρεάζουν την υγεία αλλά και την ποιότητα της ζωής μας.