Ομοιοπαθητική και Χρόνιος Ίλιγγος, Κρίσεις Πανικού, Χρόνια Γαστρίτιδα, Πόνοι στις Αρθρώσεις, Ημικρανίες: Περιστατικό 9
Περιστατικό ομοιοπαθητικής θεραπείας ιλίγγου, κρίσεων πανικού κ.α.
Πόσο βοηθάει η ομοιοπαθητική στον ίλιγγο, στην γαστρίτιδα και στους πόνους στις αρθρώσεις;
Ομοιοπαθητική και Χρόνιος Ίλιγγος, Κρίσεις Πανικού, Χρόνια Γαστρίτιδα, Πόνοι στις Αρθρώσεις, Ημικρανίες: Περιστατικό 9
Γεια σας από το ομοιοπαθητικό κέντρο Biomedicus, σήμερα θα μιλήσουμε για ένα νέο ομοιοπαθητικό ιστορικό το οποίο υπέφερε από μια σειρά από χρόνια προβλήματα υγείας. Πριν προχωρήσουμε στο ιστορικό να υπενθυμίσουμε ότι η ομοιοπαθητική στοχεύει στην ίαση του ατόμου συνολικά και όχι στην ασθένεια που τον ταλαιπωρεί.
Το ομοιοπαθητικό περιστατικό που μας επισκέφθηκε ήταν μια γυναίκα 60 ετών, έγγαμη με 2 παιδιά. Όπως μας είπε είχε δοκιμάσει την ομοιοπαθητική για 2 χρόνια δίχως κάποιο ουσιώδες αποτέλεσμα και θέλησε να δώσει στην ομοιοπαθητική μια ακόμα ευκαιρία. Το πρώτο πρόβλημα που μας ανέφερε ήταν ο χρόνιος ίλιγγος που την ταλαιπωρούσε για περίπου 20 χρόνια.
Ήταν μια σημαντική διαταραχή καθώς η ψευδαίσθηση ότι το περιβάλλον της περιστρέφεται την δυσκόλευαν όχι μόνο να κάνει τις καθημερινές της δουλειές αλλά και να σηκωθεί από το κρεβάτι. Ο ίλιγγος συνοδευόταν πάντα με κρίσεις πανικού καθώς όποτε μπορούσε να βγεί σε εξωτερικές δουλειές και ένιωθε την περιστρεφόμενη αίσθηση την κυρίευε ένα αίσθημα τρόμου με ταχυπαλμία.
Της κοβόντουσαν τα πόδια όπως είπε και η ίδια. Το πρόβλημα αύτο την ταλαιπωρούσε ιδιαίτερα κάθως είχε αναπτυχθεί και ο φόβος μήπως πέσει μπροστά στον κόσμο και γίνει ρεζίλι. Η αγωγή που λάμβανε ήταν κυρίως ζάναξ και σεροξάτ.
Η χρόνια γαστρίτιδα ήταν καθημερινή διαταραχή καθώς πέρα από την δυσπεψία και το φούσκωμα ένιωθε ανά τακτά διαστήματα έντονο κάψιμο στο στομάχι κυρίως μετά από κατανάλωση φαγητού. Οι πόνοι στις αρθρώσεις επίσης την επηρέαζαν πολύ. Όπως μας ανέφερε παλιά ήμουν δραστήρια μπορούσα να κάνω τα πάντα , να φροντίζω την οικογένεια μου , τα παιδιά μου αλλά τώρα νιώθω ότι δεν μπορώ να προσφέρω τίποτα πλέον και αυτό με ρίχνει ψυχολογικά.
Μάλιστα όλες αυτές οι στεναχώριες, το άγχος και οι φόβοι που είχαν δημιουργηθεί είχαν επηρεάσει σημαντικά τον ύπνο της, έχω χρόνια να κοιμηθώ καλά είπε χαρακτηριστικά. Τέλος οι ημικρανίες ήταν ένα συχνό φαινόμενο και το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να λαμβάνει κάποια παυσίπονα μέχρι την επόμενη κρίση ημικρανίας.
Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι όλες οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν είχαν δείξει τίποτα το παθολογικό, πράγμα που ήταν δίκοπο μαχαίρι καθώς η ίδια εξέφρασε τον φόβο μήπως υπάρχει κάτι σοβαρό το οποίο δεν έχει εκδηλωθεί ακόμα ή η κλασσική ιατρική δεν μπορεί να το βρεί.
Όμως αυτό είναι ένα κλασσικό παράδειγμα των διαταραχών που επηρεάζουν τον σύγχρονο άνθρωπο καθώς οι περισσότεροι υποφέρουν από λειτουργικές διαταραχές και όχι παθολογικές πράγμα που σημαίνει ότι ένω υποφέρουν από διάφορα προβλήματα υγείας δεν έχουμε κανένα παθολογικό εύρημα.
Αφού λάβαμε όλα τα σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά συμπτώματα τα αναλύσαμε σε ειδικό ομοιοπαθητικό λογισμικό ώστε να γίνει η επιλογή του όμοιου φαρμάκου. Η συνολική διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπέιας ήταν 5 μήνες. Από τον δεύτερο μήνα είχαμε εντυπωσιακή βελτιώση στον χρόνιο ίλιγγο αλλά και στις κρίσεις πανικού που τον συνόδευαν. Όπως μου ανέφερε δεν υπέφερε πλέον από ταχυπαλμίες και έντονο τρόμο ενώ η περιστροφική ψευδαίσθηση που ένιωθε ήταν πλέον παρελθόν.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα είχαμε σημαντική αλλαγή στην αϋπνία αλλά και στην χρόνια ημικρανία. Όπως μας είπε πλέον κοιμάμαι πιο βαθιά ενώ το πρωΐ ξυπνάω πιο ξεκούραστη. Εντυπωσιακή αλλαγή είχαμε όμως και στην χρόνια γαστρίτιδα καθώς ο πόνος μετά το φαγητό είχε μειωθεί στο ελάχιστο. Μια σημαντική παρατήρηση ήταν ότι μετά τη λήψη του σωστού ομοιοπαθητικού φαρμάκου είχαμε επιδείνωση του πόνου στο στομάχι με έντονο κάψιμο το οποίο όμως βελτιώθηκε στις επόμενες μέρες.
Το άτομο δηλάδη βιώσε την ομοιοπαθητική θεραπευτική κρίση όπου παρατηρείται μια σημαντική επιδείνωση του προβλήματος που ταλαιπωρεί τον οργανισμό η οποία όμως ακολουθείται από βελτίωση τις επόμενες μέρες. Δεν νοείται δηλαδή θεραπευτική κρίση μια επιδείνωση ενός προβλήματος το όποιο με την πάροδο του χρόνου δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης.
Τέλος οι πόνοι στις αρθρώσεις βελτιώθηκαν σημαντικά μετά από 5 μήνες θεραπείας. Το άτομο ανέφερε ότι είχε πλέον την ψυχική αλλά και την σωματική δύναμη να φροντίσει το σπίτι αλλά και την οικογένεια της. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το άτομο έκοψε τελείως την φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε κάθώς δεν της ήταν πλέον απαραίτητη.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από το ομοιοπαθητικό αυτό ιστορικό είναι ότι μια σωστή ομοιοπαθητική αγωγή μπορεί να βοηθήσει σημαντικά σε όλα τα χρόνια προβλήματα υγείας που μας ταλαιπωρούν . Ένα δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι μια αποτυχημένη ομοιοπαθητική προσπάθεια δεν ισούται με αποτυχία της Ομοιοπαθητικής. Είναι σημαντικό να δίνουμε όχι μόνο μια δεύτερη αλλά και τρίτη ευκαιρία στην ομοιοπαθητική πόσο μάλλον όταν πρόκειται για σοβαρά θέματα υγείας.