Μπορεί να βοηθήσει η ομοιοπαθητική στις πέτρες στη χολή/χολολιθίαση;
Ομοιοπαθητική θεραπεία για πέτρες στη χολή
Ομοιοπαθητική και Πέτρες στη Χολή (Χολολιθίαση) : Περιστατικό 13
Γεια σας από το Ομοιοπαθητικό Κέντρο Biomedicus, σήμερα θα μιλήσουμε για ένα Ομοιοπαθητικό Περιστατικό το οποίο υπέφερε από πέτρες στη χολή.
Πριν προχωρήσουμε να υπενθυμίσουμε ότι η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να θεραπεύσει την χολολιθίαση. Μοναδικός της στόχος είναι να ενισχύσει τη λειτουργία του οργανισμού ώστε να αντιμετωπίσει από μόνος τη διαταραχή αυτή.
Το περιστατικό που μας επισκέφθηκε ήταν μια γυναίκα 60 ετών έγγαμη με 3 παιδιά. Το βασικό της πρόβλημα ήταν οι πέτρες στη χολή. Είχε ενημερωθεί ότι ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης είναι η χειρουργική αφαίρεση της χολής. Όμως με δική της πρωτοβουλία είχε αρνηθεί καθώς συγγενικό της πρόσωπο είχε παρουσιάσει επιπλοκές όταν την είχε αφαιρέσει, πράγμα που την είχε φοβήσει ιδαίτερα.
Ήταν λογικό μαζί με τις πέτρες στη χολή να υποφέρει από συχνές καούρες, δυσπεψία και φούσκωμα καθώς η σωστή πεπτική λειτουργία είχε επηρεαστεί. Οι διαταραχές στη πέψη την απασχολούσαν για πάνω από 15 χρόνια, ενώ έχει ενδιαφέρον να τονίσουμε ότι η διάγνωση της χολολιθίασης έγινε εντελώς τυχαία.
Όπως είναι φυσικό ψυχικά υπέφερε από έντονο στρες, άγχος και διάφορες φοβίες.
Η κλασική αντιμετώπιση της χολολιθίασης είναι μόνο με την χειρουργική αφαίρεση, μάλιστα οι διεθνείς οδηγίες αναφέρουν ότι το χειρουργείο θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται μέσα σε 4 εβδομάδες μετά την παγκρεατίτιδα.
Οι επιπλοκές της χολολιθίασης μπορεί να είναι κολικός χοληφόρων, χολοκυστίτιδα, ίκτερος οξεία παγκρεατίτδα και άλλα.
Μια νέα έρευνα όμως που πραγματοποιήθηκε στην αμερική έρχεται να ταράξει τα νερά των διεθνών οδηγιών περί άμεσης χειρουργικής αφαίρεσης της χολής. Η Susan Hutfless, κύρια ερευνήτρια και επίκουρη καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής Johns Hopkins εξέτασε 17000 περιστατικά παγκρεατίτιδας από χολολιθίαση σε διάστημα 2 ετών.
Από αυτούς τους ασθενείς οι 3700 αρνήθηκαν να ακολουθήσουν την οδηγία περί αφαίρεσης και το εντυπωσιακό εύρημα ήταν ότι οι 2500 από τους 3700 δεν παρουσίασαν καμία απολύτως επιπλοκή! Οι υπόλοιποι 1200 απλώς πραγματοποίησαν το χειρουργείο μετά από έξι μήνες.
Όπως η ίδια η ερευνήτρια ανέφερε ‘ Αυτά τα ευρήματα μας δείχνουν ότι ίσως υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως’
Άφου έγινε λήψη των σωματικών, συναισθηματικών και ψυχικών συμπτωμάτων, τα αναλύσαμε σε ειδικό ομοιοπαθητικό λογισμικό ώστε να γίνει η τελική επιλογή του Ομοιοπαθητικού Ιάματος
Η διάκρεια της θεραπείας ήταν 6 μήνες ενώ τα αποτελέσματα εντυπωσιακά καθώς είχαμε αλλαγές τόσο στη ψυχική διάθεση όσο και στους βιοχημικούς δείκτες του ατόμου.
Στην αρχική εξέταση που έγινε με αξονικό τομογράφο η διάγνωση ήταν σαφής. Όπως αναφέρεται και στη φωτογραφία ‘υποσημαίνονται πολλαπλοί διάσπαρτοι επιπλέοντες ενδοαυλικοί χολόλιθοι μικρού μεγέθους…’
Οι βιοχημικές εξετάσεις δυστυχώς έδειχναν την ίδια άσχημη εικόνα. Η τιμή της SGOT τρανσαμινάσης ήταν 47 μονάδες ανά λίτρο με όριο το 31, η SGPT τρανσαμινάση 73 μονάδες ανα μιλιλίτρο με όριο το 32, o δείκτης γ-GT ηταν 158 μονάδες ανα λίτρο με όριο το 32 ενώ η C- αντιδρώσα πρωτείνη(CRP) η οποία αποτελεί δείκτη φλεγμονής ήταν 5,5 μιλιγραμμάρια ανα λίτρο με όριο το 0,7. Η βιοχημική εικόνα του ατόμου δεν ήταν ιδαίτερα καλή.
Δυο μήνες μετά την Ομοιοπαθητική αγωγή οι βιοχημικοί δείκτες είχαν αλλάξει προς το καλύτερο. Η βελτίωση όμως είχε φανεί και στα σωματικά συμπτώματα όπως το φούσκωμα και η δυσπεψία τα οποία είχαν υποχωρήσει σημαντικά. Η νέα τιμή της SGOT τρανσαμινάσης ήταν από 47 σε 21 μονάδες ανά λίτρο με όριο το 31, η SGPT τρανσαμινάση από 73 σε 40 μονάδες ανα μιλιλίτρο με όριο το 32, o δείκτης γ-GT από 158 σε 121 μονάδες ανα λίτρο με όριο το 32 ενώ η C- αντιδρώσα πρωτείνη(CRP) είχε παραμείνει στα 5,5 μιλιγραμμάρια ανά λίτρο με όριο το 0,7.
Έξι μήνες μετά την ομοιοπαθητική αγωγή το άτομο νοσηλεύτικε για μια οξεία γαστρεντερίτιδα, όμως αν και σε αυτη την κατάσταση η βελτίωση στους βιοχημικούς δείκτες ήταν εντυπωσιακή. Η τιμή της SGOT τρανσαμινάσης από 47 είχε φθάσει τις 18 μονάδες ανά λίτρο με όριο το 31, η SGPT τρανσαμινάση από 73 είχε φθάσει τις 33 μονάδες ανα μιλιλίτρο με όριο το 31, o δείκτης γ-GT από 158 είχε φθάσει τις 77 μονάδες ανα λίτρο με όριο το 32 ενώ ο η C- αντιδρώσα πρωτείνη(CRP) είχε αυξηθεί στα 8,0 μιλιγραμμάρια ανα λίτρο κυρίως λόγω της γαστρεντερίτιδας.
Αφού δώσαμε και ομοιοπαθητικά ιάματα για την γαστρεντερίτιδα το άτομο πραγματοποίησε εκ νέου βιοχημικές εξετάσεις όπου το κάλιο πλέον είχε ισορροπήσει.
Η C- αντιδρώσα πρωτεΐνη(CRP)είχε θεαματική αλλάγη από 5,5 μιλιγραμμάρια ανα λίτρο που ήταν τους τελευταίους 6 μήνες και από 8 μιλιγραμμάρια ανά λίτρο λόγω της γαστρεντερίτιδας έπεσε στα 0,32 μιλιγραμμάρια με φυσιολογικό άνω όριο το 0,5. Η ομοιοπαθητική αγωγή φυσικά συνεχίζεται .
Το συμπέρασμα που βγαίνει από αυτό το ομοιοπαθητικό ιστορικό είναι ότι η σωστή ομοιοπαθητική αγωγή μπορεί να βελτιώσει όχι μόνο ψυχικά το άτομα αλλά να αλλάξει προς το καλύτερο όλους τους βιοχημικούς του δείκτες. Αυτή τη φορά τα αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής ήταν εντυπωσιακά καθώς το άτομο πραγματοποίησε διαγνωστική εξέταση με υπέρηχο όπου δεν ανιχνεύθηκαν ούτε πέτρες αλλά ούτε και λάσπη στη χοληδόχο κύστη!
Υπεύθυνος Ομοιοπαθητικός
Γκίκας Γεώργιος